Башында, түшүнбөстүккө жол бербөө үчүн жана окурманды бул эссенин автору менен тааныштыргым келет жана бул иштин толук сүрөтүн ачкым келет.
Бишкек шаарынын жөнөкөй баласы Ниязалиев Нураалы бала чагында "Келечекте ким болгуң келет?"деген суроого ойноп жооп кылып, мен дүйнөнүн баатыры же президент болмокмун деген, логистика сыяктуу олуттуу жана жоопкерчиликтүү багытты тандап алат деп ойлогон эмес. Жана пайда болгон жана мүмкүн кыймылга түрткү болгон биринчи ой 10-класста келди, кесипке жана университеттин тандоосуна байланыштуу суроолор пайда болгондо. Башында кичинекей бала келечектеги бакубат жашоо үчүн кесип тандоодо чече алган эмес, бирок кандайдыр бир жол менен анын жашоосуна "логистика" деген сөз кирип кеткен. Убакыттын өтүшү менен ал бул кесипке кызыгуу көрсөтө баштады жана бара-бара бул багыттагы келечек жөнүндө ойлоно баштады. Бирок бул ойлор жөн гана ойлор бойдон калды жана ар бир адам, анын ичинде биздин башкы каарманыбыз да аларды унутуп коюшту.
Кантип анда ал азыркы учурда турган жерине жетти?
Июль. Мамлекеттик экзамендин жыйынтыгын билип, үч дос окуга тапшыруу үчүн жер издеп жатышат, жана көптөгөн варианттардын бири - Политех, менеджмент. Үч жолдош басып келип, И.Раззаков атындагы политехникалык университетти тандап, консультация алышат. Бир жагдайды элестетип көрүңүз, үч кишинин биринчиси бир саат мурун келет, кандайдыр бир жол менен логистика багытында КМТИнин консультанттарына жетет жана болжол менен бир саат бою бул кесиптин мааниси эмнеде экенин билет. Эки дос келгенден кийин, алар отургучка отурушат жана акырындык менен мындан аркы аракеттердин планын ойлонушат. Жана дал ушул учурда, экөөнүн алдына келген биринчи жигит логистикага баруунун сунушун ошону менен баштапкы пландарын үзгүлтүккө учуратып, муну логистика келечекте алар тандап алган багытка караганда алда канча көп дисциплиналарды жана мүмкүнчүлүктөрдү камтыгандыгы менен түшүндүрдү. Сүйлөшүү учурунда ошол эки жигиттин бири, тагыраак айтканда Нураалы, 10-класстан баштап логистика багытына кирүү ниетин эстейт. Эч ойлонбостон, муну кандайдыр бир жышаан катары карап, тобокелчиликке барууга жана тагдырын ушул татаал, бирок кызыктуу багытта сынап көрүүгө макул болот.
Ошентип мен бул жерде, Политехте, экинчи үйүмдө болуп калдым. Жана бул окуя адеп-ахлакка же аң-сезимге ушунчалык толгон эмес болсо да, бирок анын өзүнүн белгилүү окуясы бар, мен бул кесипти өзүм үчүн тандап алгандан кийин, мен бул багытта эң квалификациялуу адис болууга аракет кылам деп ойлойм.
